BINGA-BONGA

MONTENEGRO +SERBIA+ BOSNIA-CITTà tradizioni,cucina,personaggi..., ČRNA GORA + SRBIJA+BOSNA -MESTA, tradicije, kuhinja, zgod. osebnosti..

« Older   Newer »
  Share  
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 11:22




Serbie-et-Monténégro



La Communauté d'États Serbie-et-Monténégro (Државна заједница Србија и Црна Гора/Državna zajednica Srbija i Crna Gora) était un État fédéral d'Europe situé dans la péninsule balkanique. Il était constitué de la République de Serbie et de la République du Monténégro (cette dernière donnait à la fédération son accès à la mer Adriatique). Il avait une frontière commune avec l'Albanie, la Macédoine, la Bulgarie, la Roumanie, la Hongrie, la Croatie et la Bosnie-Herzégovine.

La Communauté d'États Serbie-et-Monténégro (Државна заједница Србија и Црна Гора/Državna zajednica Srbija i Crna Gora) était un État fédéral d'Europe situé dans la péninsule balkanique. Il était constitué de la République de Serbie et de la République du Monténégro (cette dernière donnait à la fédération son accès à la mer Adriatique). Il avait une frontière commune avec l'Albanie, la Macédoine, la Bulgarie, la Roumanie, la Hongrie, la Croatie et la Bosnie-Herzégovine.

La Communauté d'États Serbie-et-Monténégro (Државна заједница Србија и Црна Гора/Državna zajednica Srbija i Crna Gora) était un État fédéral d'Europe situé dans la péninsule balkanique. Il était constitué de la République de Serbie et de la République du Monténégro (cette dernière donnait à la fédération son accès à la mer Adriatique). Il avait une frontière commune avec l'Albanie, la Macédoine, la Bulgarie, la Roumanie, la Hongrie, la Croatie et la Bosnie-Herzégovine.

Histoire [modifier]
Tout en formant une fédération moins étroite voire une confédération, il succède à l'ancienne « République fédérale de Yougoslavie » déjà constituée par Slobodan Milošević, le 27 avril 1992, à partir de la Serbie et du Monténégro, alors anciennes Républiques fédérées de feue la « République fédérale socialiste de Yougoslavie » qui avait éclaté en 1990-1991. Milošević avait appelé « Yougoslavie » cette première union de la Serbie et du Monténégro, pour capter l'image de cette ancienne Yougoslavie dans le monde et entretenir la thèse selon laquelle il avait essayé de la sauver, mais il échoua à la faire reconnaître comme son seul État successeur.

Le gouvernement monténégrin, qui s'était opposé à Milošević de 1997 à sa chute en septembre 2000, soutenait ouvertement l'indépendance de son pays. L'Union européenne et notamment le Commissaire européen Javier Solana l'a convaincu de former une fédération moins étroite avec la Serbie, tout en assurant son caractère provisoire. L'accord prévoit donc de ne coopérer que dans certains domaines politiques (comme la Défense). Les deux républiques constitutives auront le droit de demander leur pleine indépendance trois ans après l'adoption de la nouvelle Constitution, qui eut lieu le 4 février 2003, sans d'ailleurs respecter les formes prévues par la Constitution antérieure, tant le scepticisme était grand d'un côté comme de l'autre.

Cependant, après cette période probatoire, le 21 mai 2006, un référendum sur l'indépendance du Monténégro est organisé dans cette république, où le camp souverainiste l'emporte avec 55,5% des voix.

Conformément aux résultats de ce référendum, le Parlement du Monténégro adopte le 3 juin 2006 une déclaration d'indépendance qui marque de fait la dissolution de la fédération.

De son côté, le Parlement serbe a adopté le 5 juin 2006 une déclaration faisant officiellement de l'État serbe le successeur de l'ancien État commun, ce qui équivaut de facto à proclamer l'indépendance de la Serbie et à reconnaître celle du Monténégro.

Comme le stipule la Constitution de l'ex-État commun, le Monténégro qui quitte la fédération, doit céder les sièges que celle-ci détenait auprès des instances internationales (notamment à l'ONU et au Conseil de l'Europe) à la seule Serbie, avant de récupérer de nouveaux sièges en son propre nom au sein des organisations internationales auxquelles elle formulera une demande d'adhésion.

Déjà, les ex-ministères fédéraux de la Défense et des Affaires étrangères sont passés sous la tutelle exclusive de l'État serbe.


Politique [modifier]
Les anciennes structures étatiques fédérales étaient constituées de :

Un Président : élu par le parlement commun
Un Conseil des ministres, en charge respectivement des affaires étrangères, de la défense, des relations économiques internes, des relations économiques externes, des droits de l'homme et des minorités
Un Parlement commun (126 députés élus au suffrage indirect, soit 91 venant de la Serbie et 35 du Monténégro)

Il y a actuellement (fin 2003) en Serbie, 291 403 réfugiés (dont 189 746 de Croatie, 99 785 de Bosnie-Herzégovine, 1 403 de Macédoine, 437 de Slovénie) et 256 891 « déplacés intérieurs » principalement en raison des tensions au Kosovo Par ailleurs 296 632 Serbes, Monténégrins et Kosovars sont réfugiés à l'étranger dont 168 980 en Allemagne (source Haut Commissariat des Nations unies pour les réfugiés).
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 11:27
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Serbia y Montenegro



Serbia y Montenegro (en serbio Србија и Црна Гора, Srbija i Crna Gora) fue un Estado europeo situado en la Península Balcánica, constituido por las actuales repúblicas de Serbia y Montenegro. Limitaba con Albania, la República de Macedonia, Bulgaria, Rumania, Hungría, Croacia y Bosnia-Herzegovina.

Historia de Serbia y Montenegro
De Wikipedia, la enciclopedia libre
Saltar a navegación, búsqueda
En los siglos VI y VII, las tribus eslavas de la cuenca entre los ríos Oder y Vístula migraron hacia el sur y se establecieron en la vertiente meridional de los Cárpatos, estos pueblos eran el origen de los croatas y serbios que entonces constituían una sola nacionalidad aunque sin un estado único. En el s VII, ante los ataques de los ávaros el Imperio Bizantino pactó alianzas con estos pueblos eslavos que así se establecieron en la región dinárica de la Península de los Balcanes, región que hasta entonces formalmente era parte del dicho Imperio Bizantino.
Sin embargo ante la progresiva debilidad de Bizancio los serbocroatas cesaron prontamente de prestar cualquier clase de vasallaje al Imperio Bizantino, más cuando el conjunto establecido al oeste del río Drin aceptó la primacía de la Iglesia Romana y, en su momento, la hegemonía del Imperio Carolingio, así surgió netamente el conjunto croata. Los serbios por su parte adhirieron al cristianismo bizantino, pero esto no fue óbice para que, siguiendo el ejemplo croata, se mantuvieran independientes del Imperio Bizantino.

De este modo los serbios lucharon contra los bizantinos y finalmente aseguraron su independencia. El mejor gobernador serbio (zar) fue Stefan Dusan. Redactó los códigos de leyes serbias y abrió nuevos mercados comerciales. Serbia floreció, representando una de las naciones y culturas más desarrolladas en Europa.

El trono finalmente pasó a Lazar Hrebeljanović. Lazar fue confrontado por un emisario turco que llevaba una declaración de guerra. Lazar marchó con su ejército por el campo de Kosovo o "Campo de los Mirlos" (1389), que terminó en un sangriento combate. Hizo retroceder a los invasores, pero cayó con todo su ejército. Belgrado cayó finalmente en poder de los otomanos el 7 de julio de 1521.

Ante la invasión otomana gran parte de los serbios buscó refugio en la región montañosa meridional que se mantuvo de hecho independiente, este fue el origen del estado de Montenegro con capital en la pequeña ciudad de Cetinje (o Cetiñe), aunque Montenegro recién obtuvo reconocimiento internacional a fines del s XIX.

Tras cuatro siglos de dominio otomano, los serbios se sublevaron en el Primer Alzamiento Serbio (serbio: Први српски устанак). El líder del alzamiento fue Đorđe Petrović, más conocido por su apodo Karađorđe (en turco "Đorđe Negro"). La revuelta se inició en febrero de 1804 y terminó en 1813, después de que un poderoso ejército turco invadiera el territorio; los turcos eran el triple de la fuerza de los sublevados.

Serbia logró la independencia en 1878. Se convirtió en reino en 1882, y obtuvo una Constitución democrática y avanzada en 1888.

En 1912 tras una guerra con la vecina Bulgaria, Serbia ocupó la mayor parte de la Macedonia Eslava (esto es: el territorio que luego sería la:Antigua República Yugoslava de Macedonia).

Los irredentistas serbios al chocar con la expansión del Imperio Austrohúngaro en Bosnia-Herzegovina fueron el pretexto para el inicio de la Primera Guerra Mundial, al asesinar el joven Gavrilo Princip al archiduque Francisco Fernando heredero del trono de Austria-Hungría y a su esposa Sofía Chotek en Sarajevo. Ante tal atentado el gobierno austrohúngaro realizó exigencias humillantes al estado serbio, al ser estas rechazadas las tropas austrohúngaras (auspiciadas por Alemania) invadieron Serbia y luego Montenegro en 1914.

Al concluir la Primera Guerra Mundial el territorio dinárico se encontraba devastado, aunque el estado serbio salió fortalecido creándose el Reino de los Serbios, Croatas y Eslovenos, que incluía a Serbia (ampliada con Voivodina y Bosnia Herzegovina), Montenegro, Croacia, Eslovenia y el Kosovo. Prontamente tal estado, pasó a llamarse Yugoeslavia o Yugoslavia (es decir: Eslavia -del- Sur o Sureslavia).

En los años noventa, Serbia participó en una guerra contra Croacia y Bosnia Herzegovina. Aunque nunca se declaró oficialmente la guerra, Serbia bajo el poder de Slobodan Milosevic ayudó a esos países con suministros.

En junio de 1999 la OTAN y otras tropas entraron a la provincia durante la guerra de Kosovo. Antes de la entrega del poder, unos 300.000 serbios y otros no albaneses sufrieron una "limpieza étnica" por parte de las tropas serbias. El 17 de marzo de 2004, el desorden en Kosovo ocasionó varias muertes, mientras los albaneses se enfrentaban con los serbios.

En 2002, con la ayuda de la Unión Europea, Serbia y Montenegro acordaron renombrarse República Federal de Yugoslavia y redefinir las relaciones entre ellos. Con un parlamento y un ejército en común, y durante tres años (hasta 2005), ni Serbia ni Montenegro sostendrían un referéndum sobre la disolución de la unión. El alto representante de la Política de Seguridad y Común Extranjera de la UE, Javier Solana dijo estar contento con el acuerdo, porque había cesado el proceso de desintegración en la ex zona yugoslava. Empero en el año 2006 se reactivó la cuestión y en un referéndum cuyos datos fueron anunciados a la prensa el 21 de mayo de ese año la mayoría de la población montenegrina (un 55,5%) votó por la separación total respecto a Serbia y la reaparición de un Montenegro independiente, la secesión fue hecha efectiva el 3 de junio de 2006.

Obtenido de
http://es.wikipedia.org/wiki/Historia_de_S...ia_y_Montenegro

Gobierno y política
Desde el 4 de febrero de 2003, fecha de entrada en vigor de la nueva Carta constitucional, la denominación Serbia y Montenegro sustituyó a "Yugoslavia-República Federativa de Yugoslavia". El nombre usual o corto y el oficial presentaban la misma forma.

Serbia y Montenegro no tenía capital común: Belgrado era el centro administrativo y la sede de la Asamblea y del Consejo de Ministros; Podgorica era la sede del Tribunal de Serbia y Montenegro.

No existían prácticamente políticas comunes y funcionaban por separado ambas repúblicas. A pesar de existir unas instituciones comunes: el presidente y el parlamento, compuesto por los parlamentarios de Serbia (91 asientos) y Montenegro (35 asientos). Ambas repúblicas solo tenían una política común en cuanto a defensa, cancillería, comercio y derechos humanos. Pero ni siquiera mantenían la misma moneda, ya que Serbia utilizaba el dinar serbio y Montenegro utilizó el Euro como moneda.

El 21 de mayo de 2006, en un plebiscito, el 55,5% de la población montenegrina apoyó la independencia de este territorio. El 3 de junio de 2006 el parlamento de Montenegro ratificó estos resultados y proclamó la independencia del país.

administrativa
Serbia y Montenegro comprendía cuatro unidades políticas principales, consistentes en dos repúblicas y dos provincias subordinadas:

Serbia (capital: Belgrado)
Vojvodina: provincia autónoma dentro de Serbia (capital: Novi Sad)
Kosovo: provincia dentro de Serbia bajo administración de las Naciones Unidas (capital: Priština)
Montenegro: (capital: Podgorica)
La capital política y administrativa del país era Belgrado, mientras que su capital judicial era Podgorica.

Véase también
Serbia y Montenegro en los Juegos Olímpicos
Selección Nacional de Fútbol
Serbia Montenegro
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 11:38




La Serbia e Montenegro



era una confederazione della Penisola balcanica in Europa, composta dalle repubbliche di Serbia (Србија/Srbija) e Montenegro (Црна Гора/Crna Gora). Confinava a Nord con l'Ungheria e a Est con Romania e Bulgaria, a Sud con Macedonia e Albania, a Sud-Ovest con il Mare Adriatico e ad Ovest con Croazia e Bosnia ed Erzegovina.

L'Unione di Serbia e Montenegro sostituiva la Repubblica Federale di Jugoslavia (costituitasi il 27 aprile 1992), e veniva approvata dalle due camere del Parlamento jugoslavo il 4 febbraio 2003.

In seguito al referendum del 21 maggio 2006 /3.6.2006 la Repubblica del Montenegro è diventata nuovamente uno stato indipendente, ponendo fine, di fatto, alla Serbia e Montenegro.

Successivamente la confederazione è stata sciolta ufficialmente e, come previsto dalla sua Costituzione, sua erede diretta nel consesso internazionale è divenuta la Serbia. Il Montenegro, come nuovo Stato, ha dovuto invece ottenere il riconoscimento degli altri Stati e delle organizzazioni internazionali come l'ONU e il Consiglio d'Europa.
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 11:51
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Serbien und Montenegro



image



Serbien und Montenegro (serbisch Србија и Црна Гора/Srbija i Crna Gora), auch genannt "Serbien-Montenegro", war eine sogenannte "Staatliche Gemeinschaft" in Südosteuropa. Sie existierte vom 4. Februar 2003 bis zum 3. Juni 2006 und bestand aus den Teilstaaten Serbien und Montenegro. Serbien-Montenegro ging aus dem früheren Bundesstaat (Rest-)Jugoslawien hervor. Die Staatsform "Staatliche Gemeinschaft" war ein einzigartiges (und bis dahin unbekanntes) Konzept. Es war begründet einerseits in der kontinuierlichen Auseinanderentwicklung Serbiens und Montenegros während der Zeit der Balkankriege in den 1990er Jahren, andererseits im Wunsch der EU (die die Bildung Serbien-Montenegros forcierte), nicht noch mehr Staaten auf dem Balkan entstehen zu lassen. Die staatliche Souveränität (UNO-Mitgliedschaft usw.) wurde bei der "Gemeinschaft" belassen, davon abgesehen war Serbien-Montenegro ein Staatenbund mit fast vollständiger Eigenständigkeit der Teilstaaten. Rechtsnachfolger der "Staatlichen Gemeinschaft" ist die Republik Serbien.

Die administrative und militärische Kontrolle der serbischen Provinz Kosovo liegt seit dem Ende des Kosovo-Kriegs 1999 (also während der gesamten knapp dreieinhalbjährigen Existenz Serbien-Montenegros) bei den Vereinten Nationen bzw. der NATO.

Geschichte
Im Jahre 1992 bildeten die Republiken Serbien und Montenegro die „Bundesrepublik Jugoslawien“ (Savezna Republika Jugoslavija), auch Rest-Jugoslawien genannt. Diese wurde am 4. Februar 2003 in den Staatenbund Serbien und Montenegro (Srbija i Crna Gora) umgewandelt.

Die Vollversammlung der Vereinten Nationen beschloss am 22. September 1992 durch Mehrheitsbeschluss (Billigung von 127 Ländern bei 26 Enthaltungen und sechs Gegenstimmen), dass die aus Serbien und Montenegro bestehende Bundesrepublik Jugoslawien nicht automatisch die Rechtsnachfolge der Bundesrepublik (BR) Jugoslawien als Mitgliedstaat der UNO antreten könne, sondern sich ebenso wie die anderen Nachfolgestaaten der BRJ neu um die Mitgliedschaft bewerben müsse. Die Bundesrepublik Jugoslawien dürfe deshalb den Sitz der BRJ in der UN-Vollversammlung nicht mehr wahrnehmen. Da die Bundesrepublik Jugoslawien sich weigerte, diesen Beschluss zu akzeptieren, verlor sie de facto ihren Sitz in der Vollversammlung. Erst im Jahre 2000 wurde die Bundesrepublik Jugoslawien, nachdem sie sich wie gefordert neu beworben hatte, wieder in die UNO aufgenommen. Mit der Annahme einer neuen Verfassung im Jahre 2003 benannte sich die Bundesrepublik Jugoslawien um in „Serbien und Montenegro“.

Durch ein Unabhängigkeitsreferendum wurde am 21. Mai 2006 für eine Trennung Montenegros von Serbien mit einer Mehrheit von 55,5 % gestimmt (Wahlbeteiligung 86,3 %). Am 3. Juni 2006 wurde vom Parlament Montenegros in Podgorica dieses offiziell bestätigt und die Unabhängigkeit des Landes erklärt. Gemäß der Verfassungscharta von Serbien-Montenegro ist Serbien alleiniger Rechtsnachfolger der Union, während Montenegro als der Teilstaat, der aus der Union ausgetreten ist, alle international gültigen Verträge selbst neu abschließen muss.

Das serbische Parlament verabschiedete am 5. Juni seinerseits eine Deklaration, in der das Ende der Existenz von Serbien-Montenegro festgestellt wurde, und (gemäß der Verfassungscharta) Serbien zum alleinigen Rechtsnachfolger der Union erklärt wurde. Die staatlichen Institutionen Serbiens wurden aufgefordert, binnen 45 Tagen die Aufgaben der Union zu übernehmen.


Geographie
Die Union Serbien und Montenegro lag in Südosteuropa; sie wurde von den traditionellen Transitstrecken von Mitteleuropa nach Griechenland und in die Türkei durchzogen. Hinzu kamen 591 km Anteil an der Donau, die den Wasserweg zwischen dem Schwarzen Meer und Mittel- und Nordeuropa bildet. Serbien und Montenegro grenzte an Albanien, Mazedonien, Bulgarien, Rumänien, Ungarn, Bosnien und Herzegowina und Kroatien. Über die montenegrinische Küste bestand außerdem ein Zugang zum Adriatischen Meer.


Naturraum
Der Norden des Landes wurde von der Provinz Vojvodina gebildet, die zum Pannonischen Becken gehörte und ein fruchtbares Tiefland bildete. Die Vojvodina wurde von der Save (Sava) und einem Teil der Donau (Dunav) vom Rest des Landes abgetrennt. Die Donau und die Theiß (Tisa) spalten die Provinz in die drei Regionen Batschka (Bačka), Banat und Syrmien (Srem). In Syrmien erstreckt sich am Südufer der Donau die bis zu 539 m hohe Hügelkette Fruška Gora. An der Grenze zu Rumänien steigen die westlichen Ausläufer des Banater Berglands bis zu 641 m an.

Die Gebiete südlich von Donau und Save sind im Gegensatz zur Vojvodina maßgeblich durch einen Hügelland- und Gebirgscharakter geprägt. Allerdings bildet das Morava-Tal in Serbien eine Schneise zwischen dem Dinarischen Gebirgssystem im Westen und dem Karpaten-Balkan-Gebirgsbogen im Osten. Somit verfügte Serbien und Montenegro über natürliche Verkehrswege nach Griechenland über die Täler der Südlichen Morava (Južna Morava) und des Vardar in Mazedonien sowie in die Türkei über das Nišava-Tal und die Thrakische Tiefebene in Bulgarien. Auch die Provinz Kosovo ist über das Ibar-Tal mit dem Rest Serbiens verbunden.

image



Anders verhielt es sich mit der Verbindung zwischen den beiden Republiken Montenegro und Serbien. Während die Šumadija – zwischen Belgrad, der Morava und der Westlichen Morava (Zapadna Morava) gelegen – sich noch durch sanfte Hügel auszeichnet, bilden Richtung Südwesten höher werdende Gebirgsketten und tiefe Täler und Schluchten schwer überwindbare Barrieren zwischen Serbien und Montenegro. Die Tara-Schlucht im Norden Montenegros ist mit über 1000 Metern die tiefste Schlucht Europas. Südlich dieser Schlucht liegt die Wasserscheide zwischen Adria und Schwarzem Meer. Sie verläuft über die mehr als 2000 m aufragenden Gebirgszüge Golija, Sinjajevina und Komovi. Von annähernd 1900 Metern fällt das dinarische Gebirgssystem in die fjordartige Bucht von Kotor zur Adria hin ab. Aufgrund des weit verbreiteten Kalkgesteins zeigt sich eine starke Verkarstung der Gebirgslandschaft. Die höchste Erhebung des Landes war die 2.656 m hohe Đaravica an der Grenze zwischen Albanien und der Provinz Kosovo.

Die wenigen ebenen Flächen südlich von Donau und Save beschränken sich auf das nördliche Morava-Tal, das Amselfeld (Kosovo polje) und die Podrima in Kosovo und die Ebene von Zeta im Süden Montenegros.


Klima
An der montenegrinischen Küste herrscht mediterranes Klima mit einer mittleren Temperatur von 25° C im Sommer und 5 bis 9° C im Winter. Das Binnenland ist dagegen von einem kontinentalen Klima mit heißen Sommern (mittlere Temperatur 22° C) und kalten Wintern (mittlere Temperatur –1° C) bestimmt. Der durchschnittliche Jahresniederschlag im Tiefland beträgt etwa 500 mm, in höheren Lagen 800 bis 1.600 mm.



Bevölkerung

image



BevölkerungsdichteSerbien und Montenegro war ein ethnisch vielfältiger Staat. Allein in der Provinz Vojvodina werden über 26 Nationalitäten gezählt. Nur 67,6 % der Bevölkerung gehörten 1991 einer der beiden staatsbezeichnenden Nationen (Serben 62,6 %; Montenegriner 5 %) an.

Die bedeutendste Minderheit im Lande bildeten die Albaner, die vor allem in der Provinz Kosovo und Metochien, aber auch in angrenzenden Gemeinden im engeren Serbien und entlang der albanisch-montenegrinischen Grenze leben. Sie stellten 16,5 % der Gesamtbevölkerung Serbien und Montenegros.

Als weitere große Minderheiten tauchten Jugoslawen (3,37 %), Ungarn (3,32 %), Bosniaken oder Muslime (3,23 %), Roma (1,38 %) und Kroaten inkl. Bunjewatzen (1,28 %) auf. Außerdem gab es Minderheiten von Slowaken, Rumänen, Mazedoniern, Bulgaren, Ruthenen, Vlachen, Türken, Deutschen, Tschechen u. a.



Die Volkszählung 2002

image
image



Da die unter UN-Verwaltung stehende Provinz Kosovo und Metochien von der Volkszählung von 2002 ausgeschlossen blieb, wurden vorab noch Daten von 1991 genannt. Im Vergleich mit den Ergebnissen von 1991 zeigt die Volkszählung von 2002 einen dramatischen Rückgang von Personen an, die sich bezüglich ihrer Ethnizität als „Montenegriner” bezeichnen. Es zeigt sich eine Spaltung in solche, die an der montenegrinischen Nationalität festhalten und in diejenigen, die auf diese zugunsten der serbischen Nationalität verzichten.

Eine weitere sehr augenfällige Veränderung zeigt sich in Ostserbien. Die Anzahl der sogenannten Vlachen in Serbien stieg von knapp 18.000 im Jahr 1991 auf 40.000 im Jahr 2002.

Abgesehen von dieser Ausnahme sind die Zahlen bei den ethnischen Minderheiten generell rückläufig - ein Prozess, der schon das ganze 20. Jahrhundert angedauert hat, aber sich durch nationalistischen Druck, vor allem aber durch die desolaten wirtschaftlichen Verhältnisse der letzten Jahre, beschleunigt haben mag.

Hinzu kommt in manchen Gegenden eine Verschiebung der ethnischen Mehrheitsverhältnisse durch die Einwanderung mehrerer Hunderttausend serbischer Kriegsflüchtlinge aus Kroatien und Bosnien und Herzegowina zwischen 1991 und 1995 und aus der Provinz Kosovo und Metochien nach 1999.

Demnach dürfte sich auch das ethnische Bild der Provinz Kosovo und Metochien, in der die Volkszählung nicht durchgeführt werden konnte, stark verändert haben. Gerade in den Gebieten, in denen schon vor 1999 die Albaner die Bevölkerungsmehrheit gestellt haben, dürfte sich die ethnische Zusammensetzung in Richtung einer albanischen Homogenität entwickelt haben. Vor 1999 gab es neben der serbischen Minderheit auch eine starke Minderheit von Roma, zwei Siedlungsgebiete von Kroaten bei Lipljan und Vitina, sowie eine Gruppe von Türken. Der Bevölkerungsanteil der Goranen, eine serbischsprachige muslimische Volksgruppe, dürfte zumindest in der Großgemeinde Gora stabil geblieben sein.


Politik
Die Staatenverbindung Serbien und Montenegro hatte am 4. Februar 2003 die bis dahin bestehende Bundesrepublik Jugoslawien ersetzt. Diese Umwandlung trat durch Parlamentsbeschluss in Kraft.

Die Mitgliedsstaaten des Staatenbundes waren keine eigenständigen Mitglieder der UNO, sondern hatten in der Generalversammlung den gemeinsamen Sitz der bisherigen Bundesrepublik Jugoslawien.

Es bestand ein gemeinsames Parlament, die so genannte "скупштина" (Skupština Srbije i Crne Gore / Versammlung von Serbien und Montenegro), mit 126 Abgeordneten und einige weitere gemeinsame Institutionen wie ein gemeinsamer Präsident und ein gemeinsamer Ministerrat, der fünf Ministerien umfasste (Verteidigung, Außenpolitik, Außenwirtschaftliche Beziehungen, Binnenwirtschaftliche Harmonisation, Bürger- und Minderheitenrechte). Das gemeinsame Parlament tagte in Belgrad, das Verfassungsgericht hatte seinen Sitz in Podgorica. Die Staatsflagge und das Staatswappen wurden von der Bundesrepublik Jugoslawien übernommen, die Staatshymne war weiterhin die gleiche wie die der Sozialistischen Föderativen Republik Jugoslawien.

Am 4. März 2005 lief das Mandat der Abgeordneten der Unionsversammlung aus. Die Teilrepubliken hatten sich zuvor nicht über eine Neuwahl einigen können. Seitdem war der Status des Parlaments ungeklärt; jedenfalls war damit ein Teil der Verfassungscharta von 2003 faktisch außer Kraft gesetzt.

Die Teilstaaten hatten jeweils eine eigene Wirtschaftspolitik, und auch jeweils eine eigene Währung. Im Zuge der Umgründung wurde der ehemalige „Jugoslawische Neue Dinar“ (YUM) in Serbischer Dinar (CSD) umbenannt und von Serbien mit unveränderten Umrechnungskursen als Landeswährung übernommen. Montenegro führte nach jahrelanger Verwendung der Deutschen Mark den Euro als gesetzliches Zahlungsmittel ein.

Zwischen beiden Ländern bestanden bereits seit längerem Zollkontrollen.

Am 21. Mai 2006 votierte die montenegrinische Bevölkerung in einem Referendum mit 55,5 Prozent Ja-Stimmen (Wahlbeteiligung 86,3 %) für die Eigenstaatlichkeit des Landes. Damit wurde die von der Europäischen Union geforderte Marke von 55 Prozent der Ja-Stimmen erreicht. Gleich am Tag nach der Abstimmung teilte der EU-Außenbeauftragte Javier Solana mit, dass die Europäische Union die Entscheidung der Mehrheit der montenegrinischen Bevölkerung für einen unabhängigen Staat "voll respektieren" werde. Dies besiegelte das Ende der Staatlichen Gemeinschaft "Serbien und Montenegro".

Die Unabhängigkeit Montenegros wurde mit der Unabhängigkeitserklärung des montenegrinischen Parlaments am 3. Juni 2006 vollzogen und die Staatliche Gemeinschaft Serbien und Montenegro damit aufgelöst. Das serbische Parlament verabschiedete am 5. Juni seinerseits eine Deklaration, in der das Ende der Existenz von Serbien-Montenegro festgestellt wurde, und (gemäß der Verfassungscharta Serbien-Montenegros) Serbien zum alleinigen Rechtsnachfolger der Union erklärt wurde. Die staatlichen Institutionen Serbiens wurden aufgefordert, binnen 45 Tagen die Aufgaben der Union zu übernehmen.

Näheres zu aktuellen Konflikten unter den Nachfolgestaaten des ehemaligen Jugoslawiens, siehe Internationale Konflikte der Nachfolgestaaten Jugoslawiens.



Verwaltungsgliederung

image


Die beiden Republiken Montenegro und Serbien gliederten sich insgesamt in 197 Großgemeinden (opštine, Einzahl opština). 176 davon lagen in Serbien, während Montenegro aus 21 Großgemeinden bestand. Serbien war zusätzlich in 30 Bezirke (okruzi, Einzahl okrug), die jeweils mehrere Großgemeinden umfassten, eingeteilt. Zu Serbien gehörten außerdem die beiden autonomen Provinzen (autonomne pokrajine, Einzahl autonomna pokrajina) Vojvodina und Kosovo und Metochien.


Wirtschaft
Serbien und Montenegro war wirtschaftlich eines der schwächsten Länder auf dem Balkan. Das Nettodurchschnittseinkommen betrug im Juli 2005 250 Euro monatlich (3000 Euro Jahreseinkommen). Die Auslandsverschuldung betrug 2004 etwa 9,75 Mrd. Euro.

Landwirtschaft wurde dank der hohen Mechanisierung meist im Nebenerwerb betrieben. Die Bodenschätze (Braunkohle, Kupfererze, Bauxit, Erdöl und -gas) waren die Basis für die durch das 1996 aufgehobene Embargo empfindlich geschädigte Schwerindustrie. Die Arbeitslosenquote lag zuletzt bei 20 % (Stand: 2005).

Seit dem Jahr 2004 zog Serbien und Montenegro ausländische Firmen an wie z. B. Mercator (Einzelhandel), dm-drogerie markt, Metro AG sowie zahlreiche Banken. Repräsentanten der serbischen und italienischen Autohersteller Zastava und Fiat haben in Turin ein Abkommen über die Lizenz und Fertigung des Punto im Zastava-Werk in Kragujevac unterzeichnet.


Sport
Die serbisch-montenegrinische Fußballnationalmannschaft nahm an der Weltmeisterschaft 2006 in Deutschland teil, bei der sie nach der Gruppenphase ausschied. Die Teilnahme Serbien-Montenegros war insofern ein Kuriosum, als der Staat zu Beginn der WM gar nicht mehr bestand. Da sich das Team aber als "Serbien-Montenegro" qualifiziert hatte, bestand die FIFA darauf, dass es als solches bei der WM antritt.
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 12:07




Serbia i Czarnogóra



Serbia i Czarnogóra (serb. Srbija i Crna Gora/Србија и Црна Гора) – państwo w Europie Południowej powstałe 4 lutego 2003 roku w miejsce dotychczasowej Federacyjnej Republiki Jugosławii i istniejące do 5 czerwca 2006 roku, kiedy to po proklamowaniu niepodległości przez Czarnogórę (3 czerwca 2006) parlament Serbii uznał Serbię za prawnego kontynuatora państwowości Serbii i Czarnogóry.

Geografia
Lokalizacja: południowo-wschodnia Europa
Stolica:
Belgrad
Całkowita granica lądowa: 2 246,00 km
Długość wybrzeża: 199,00 km
Długość granic z sąsiadującymi państwami:
Albania 287 km
Bośnia i Hercegowina 527 km
Bułgaria 318 km
Chorwacja 241 km
Macedonia 221 km
Rumunia 476 km
Węgry 151 km
Najwyższy punkt: Daravica 2 656 m n.p.m.
Najniższy punkt: Morze Adriatyckie 0 m n.p.m.
Kod samochodowy: SCG
Ważniejsze miasta: Belgrad, Kragujevac, Niš, Novi Sad (Nowy Sad), Pancevo, Podgorica, Subotica, Zemun.

[edytuj]
Środowisko naturalne
Parki Narodowe na terenie Serbii i Czarnogóry:

Serbia [1]
Djerdap (Nacionalni Park Djerdap) - 63,7 tys. ha
Kopaonik (Nacionalni Park Kopaonik) - 11,8 tys. ha
Tara (Nacionalni Park Tara) - 19,2 tys. ha
Sar Planina (Nacionalni Park Sar Planina) - 39 tys. ha
Fruska gora (Nacionalni Park Fruska Gora) - 25,4 tys. ha
Czarnogóra
Durmitor (Nacionalni Park Durmitor) - 39 tys. ha
Lovcen (Nacionalni Park Lovcen) - 6,4 tys. ha
Biogradska gora (Nacionalni Park Biogradska gora) - 5,4 tys. ha
Jezioro Szkoderskie (Nacionalni Park Skadarsko jezero) - 40 tys. ha

Historia
Porozumienie z 14 marca 2002, wynegocjowane za pośrednictwem Unii Europejskiej, podpisane przez prezydenta Jugosławii Vojislava Koštunicę i prezydenta Czarnogóry Milo Djukanovicia, przewidywało utworzenie przez Serbię i Czarnogórę luźnej federacji pod nazwą "Serbia i Czarnogóra". 9 kwietnia 2002 parlamenty obu republik opowiedziały się za porozumieniem. Po 3 latach obie republiki miały prawo rozpisać referenda w sprawie ogłoszenia własnej niepodległości. Federalny parlament jugosłowiański uchwalił, po dziewięciomiesięcznych negocjacjach, akt konstytucyjny, proklamowany 4 lutego 2003 roku. Nowe państwa miały wspólne:

Istnienie federacji stanęło pod znakiem zapytania 21 maja 2006 roku, gdy mieszkańcy Czarnogóry w referendum, opowiedzieli się za separacją i powołaniem niezależnego państwa. Rozpad stał się faktem 3 czerwca 2006 po ogłoszeniu Deklaracji Niepodległości przez parlament Czarnogóry.

Podział administracyjny kraju
Podział państwa Nazwa terytorium Nazwa oficjalna Nazwa cyrylicą Powierzchnia
Serbia Republika Srbija Република Србија 88 361 km²
Czarnogóra Republika Crna Gora Република Црна Гора 13 812 km²
Kosowo Kosova dhe Metohis Косово и Метохија 10 887 km²
Wojwodina Autonomna Pokrajina Vojvodina Аутономна Покрајина Војводина 21 500 km²

Kolor czerwony: Serbia (w tym Kosowo i Wojwodina)
Kolor żółty: Czarnogóra

Ustrój polityczny

Federacja Serbii i Czarnogóry była republiką federacyjną. Władza ustawodawcza należała do parlamentu federacyjnego, tzw. Rady Obywatelskiej i Rady Republik (od 2005 nie funkcjonowały z powodu na bojkot ze strony Czarnogóry). Rada Obywatelska składała się z 138 członków (108 Serbia i 30 Czarnogóra), wybieranych w wyborach bezpośrednich, natomiast Rada Republik, składała się z 40 członków, mianowanych po połowie przez parlamenty krajowe Serbii i Czarnogóry. Obie republiki federacji miały własne parlamenty, prezydentów i rządy. Prezydent federacji był wybierany wspólnie przez Radę Obywatelską i Radę Republik. Władzę wykonawcza sprawował rząd federalny.



Sveti Sava Church Belgrade

image

Pozarevac

image

Kragujevac

image
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 12:15
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


صربيا والجبل الأسود



صربيا و الجبل الأسود (بالصربية: Србија и Црна Гора) هو إتحاد قائم بين جمهورتي صربيا و الجبل الأسود. يقع الاتحاد في جنوب أوروبا، يحدها من الشرق رومانيا و بلغاريا، من الجنوب مقدونيا و ألبانيا و البحر الأدرياتيكي، من الغرب البوسنة و الهرسك و كرواتيا، من الشمال هنغاريا. كانت تشكل أهم مملكة في مملكة يوغوسلافيا بين 1918 - 1945 و لاحقاً كانت صربيا و الجبل الأسود إحدى جمهوريات يوغوسلافيا بين 1945 - 2003. في العام 2003 أُعيد تسمية الاتحاد الى "صربيا و الجبل الأسود".



http://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D8%B1&...%B3%D9%88%D8%AF

Edited by MARSA - 19/8/2006, 15:36
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 12:21




Serbien og Montenegro



Serbien og Montenegro (Србија и Црна Гора / Srbija i Crna Gora) var indtil 3. juni 2006 et land i den sydøstlige del af Europa på Balkan-halvøen. Forbundsstaten Serbien og Montenegro bestod af delrepublikkerne Serbien og Montenegro og de autonome provinser Vojvodina og Kosovo og Metohija, og landet grænsede til Ungarn, Kroatien samt Bosnien-Hercegovina mod vest, Rumænien og Bulgarien mod øst og mod Albanien og Makedonien mod syd.

Parlamentet som havde 126 medlemmer, en fælles præsident og ministerpræsident, havde sæde i hovedstaden Beograd, og i Podgorica (tidligere Titograd) lå forfatningsretten.

Serbien og Montenegro lavede en ny aftale i 2002, hvor blandt andet det gamle navn Jugoslavien bortfaldt ved en parlamentsbeslutning den 4. februar 2003 og Forbundsstaten Serbien og Montenegro blev dannet.

Serbien og Montenegro var arvtager til det tidligere Jugoslavien, og i følge grundloven fra den 4. februar 2003 kunne hver delrepublik tidligst ansøge om selvstændighed i 2006.

Da Serbien og Montenegro blev grundlagt i 1992 som restjugoslavien ønskede de Forenede Nationer og nogle enkelte stater (især USA) ikke at anerkende landet som arvtager til det tidligere Jugoslavien, men efter en årrække med isolation blev landet igen modtaget som medlem i FN i 2000.

I september 2004 blev gamle socialistiske symboler erstattet med et nyt flag.

Hver delstat havde sin egen økonomiske politik og valuta. I Serbien var møntfoden dinar (CSD) og i Montenegro euro. Serbien og Montenegro hørte til de fattigste lande i Europa. Nettoindkomsten var 2002 pr. indb. ca. 149 euro om måneden.

Landet deles
Den 21. maj 2006 afholdte Montenegro valg om uafhængighed fra Serbien. Mandag den 22. maj samme år erklærede valgkommisionen, der var godkendt af både EU og NATO, jasiden for vinder med 55,4 procent af stemmerne. Dermed opfyldte afstemningen EU's krav om, at der minimum skulle være 55 procent af de afgivne stemmer før Montenegro som en selvstændig stat kunne blive en realitet.

3. juni 2006 erklærede Montenegro sin uafhængighed, efter at landets parlament formelt havde anerkendt resultatet af folkeafstemningen den 21. maj. Dagen efter, 4. juni erklærede Serbien så sin uafhængighed. Serbien overtog unionens sæde i FN.


http://da.wikipedia.org/wiki/Serbien_og_Montenegro
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 12:26
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Sérvia e Montenegro



Sérvia e Montenegro foi um estado federal com aproximadamente três anos de duração (de 2003 a 2006) situado nos Balcãs, último vestígio da antiga Iugoslávia, e composto, como o nome indica, pelas repúblicas da Sérvia e de Montenegro. Confinava a norte com a Hungria, a leste com a Roménia e a Bulgária, a sul com a Macedónia e a Albânia e a oeste com o Mar Adriático, a Bósnia-Herzegovina e a Croácia. Em 21 de maio de 2006, foi realizado um referendo no Montenegro, que atingiu 55% dos votos a favor da independência de Montenegro, a que se seguiu, no dia 3 de Junho, a proclamação formal da independência pelo parlamento montenegrino. Face a estes eventos, embora a união tenha deixado de existir, de facto, ela subsiste ao menos, ainda, de jure.

Dissolução do Estado
O povo de Montenegro votou pela saída do país da federação em 21 de maio de 2006. A vitória foi apertada, com 55,5% dos votos, apenas 0,5 ponto percentual a mais do necessário para a decisão do referendo e reconhecimento da independência por parte da União Européia.

Montenegro foi por quarenta anos um Estado independente, mas perdeu este status em 1918, ano no qual passou a integrar o Reino dos Sérvios, Croatas e Eslovenos.

Essa não foi a única tentativa de separação. Em 1992, um referendo pedia a opinião da população, mas com 96% dos votos foi decidido que a união continuasse.

Com a independência, Sérvia torna-se então o sucessor legal da antiga federação, enquanto Montenegro terá de se candidatar a membro da União Européia, ONU e outras instituições internacionais.

Dia 3 de junho de 2006, Montenegro declarou Independência, 2 dias depois, dia 5 de junho, a Sérvia Declarou também, pondo fim ao estado sérvio-montenegrino.

Seleção de Sérvia e Montenegro

As autoridades do futebol sérvio estão prontas para se separarem das entidades montenegrinas depois da Copa do Mundo e antes das eliminatórias para a Eurocopa 2008.

Apesar da separação, Sérvia e Montenegro competiram juntas na copa. Apenas dois atletas da seleção, o goleiro titular e um atacante, são montenegrinos.

O vice-presidente da Federação defendeu a independência de Montenegro, e disse que a seleção do país, agora separado, poderia usar o período das eliminatórias da Eurocopa para realizar jogos amistosos. Com isso, seria possível criar uma equipe capaz de conseguir vaga para a Copa do Mundo de 2010.


http://pt.wikipedia.org/wiki/S%C3%A9rvia_e_Montenegro
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 12:35




Srbsko a Černá Hora



Srbsko a Černá Hora bylo soustátí, které vzniklo přeměnou Svazové republiky Jugoslávie v roce 2003. Země měla 10 600 000 obyvatel. Soustátí zaniklo 5. června 2006, kdy na jeho území vznikly dva samostatné státy, Srbsko a Černá Hora.

Historie

Po občanské válce v Jugoslávii, kdy se postupně odtrhlo Slovinsko, Chorvatsko, Makedonie i Bosna a Hercegovina Srbsko a Černá Hora stále zůstaly ve federaci Jugoslávie vedené Slobodanem Miloševićem. Název státu se tak se změnil na Svazová republika Jugoslávie. Organizace spojených národů neuznala stát jako nástupnický po Jugoslávii, schválila ale tuto federaci. V roce 2002 se federální parlament rozhodl změnu názvu a větší pravomoci oběma republikám. Černá Hora však stále cítila potřebu se osamostatnit a tak již víceméně samostatný stát, který se Srbskem měl již jen společnou obranou politiku, uspořádal 21. května 2006 referendum o nezávislosti. V tom vyhráli zastánci nezávislé Černé Hory. 3. června 2006 pak byla po 80 letech obnovena nezávislost Černé Hory. Slavnostní ceremoniál se však uskuteční až 13. července, který je Dnem státnosti Černé Hory. V roce 1878 byla toho dne poprvé vyhlášena její nezávislost.

Přírodní poměry

Sever země vyplňuje jih panonské nížiny s řekami Dunaj a Sáva. Z jihu přitéká do Dunaje řeka Morava, která protéká pahorkatinami – celá oblast od Bělehradu na jih je hornatá. Nejvyšší horou je Bobotov Kuk v národním parku Durmitor na severu Černé Hory. Podnebí je kontinentální, jen přímořská oblast Černé Hory má podnebí středomořské.

Ekonomika

Mezi Srbskem a Černou Horou nebyla ani měnová, ani celní nebo poštovní unie. Srbsko používá jako měnu dinár a Černá Hora spolu s Kosovem, ač není členem EU, platí eurem; má i vlastní vládu, policii a státní rozpočet. Jen díky ní mělo soustátí přístup k moři, pro zahraniční zboží z přístavu Bar je důležitá železnice, která ho spojuje s Bělehradem, postavená v roce 1980. Před intervencí států NATO v roce 1999 byl vývoz orientovaný převážně do Německa a Itálie; bombardování ale zničilo velkou část průmyslu země. Nyní sama potřebuje investice a hospodářskou pomoc, také se hodně zboží sem dováží z České republiky.

Správní dělění

Soustátí se dělilo na Černou Horu a Srbsko. Srbsko má dvě autonomní oblasti: Kosovo, které je pod dočasnou správou OSN, a Vojvodinu, která leží na severu země, se správním centrem Novi Sad. Soustátí mělo celkem tři prezidenty. Prezidenta federace, prezidenta Srbska a prezidenta Černé Hory. Posledními prezidenty byly Svetozar Marović – prezident federace, Boris Tadić (DSS) – prezident Srbska a Filip Vujanović (DPS) – prezident Černé Hory.

Významná města

Srbsko
Bělehrad (hlavní město Srbska)
Niš (rafinérie)
Kragujevac
Požarevac
Vojvodina
Novi Sad (hlavní město Vojvodiny)
Subotica
Kosovo
Priština (hlavní město Kosova)
Prizren
Černá Hora
Podgorica (dřívě Titograd; hlavní město Černé Hory)
Niksić
Bar (přístav)
Kotor (přístav)
Cetinje (historické hlavní město Černé Hory)



Street Knez Mihailova

image



Ulice v Bělehradu, hlavním městě Srbska a Černé Hory

Belgrade NATO bombardment damage

image



Budova poškozená v roce 1999 bombradováním letounů NATO
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 12:40
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Sırbistan-Karadağ



Sırbistan-Karadağ eski Yugoslavya'nın bir arada kalan iki parçası olan Sırbistan ve Karadağ arasında, önce 1992'de Yugoslavya Federal Cumhuriyeti adıyla oluşturdukları, ancak bu tanımın uluslararası camiada kabul görmemesi üzerine, 4 Şubat 2003'de resmen benimsedikleri birliğin adıdır. Bu birlik içindeki iki ulusal oluşumu teşkil eden Sırbistan (başkenti Belgrad) ve Karadağ (başkenti Podgorica) pek çok alanda kendi politikalarını belirleme serbestliğine sahiptirler. Sırbistan-Karadağ'ın ayrıca iki otonom bölgesi bulunmaktadır. Bunlar Voyvodina (başkenti Novi Sad) ve Kosova'dır (başkenti Priştina). Nüfusun çoğunluğunun Arnavut olduğu Kosova'daki etnik çatışmalar nedeniyle bu bölgeye NATO birlikleri konuşlandırılmış bulunduğundan, Kosova, Sırbistan-Karadağ yönetiminin fiilen dışındadır.21 Mayıs 2006'da Karadağ'da yapılan bağımsızlık referandumunda Karadağ halkının %55,5'lik kısmı bağımsızlık istedi. Sonuçta da Sırbistan-Karadağ, Sırbistan ve Karadağ diye resmen ikiye bölündü.3 Haziran 2006 günü Karadağ resmen Sırbistan-Karadağ'dan ayrılıp bağımsız bir devlet olmuştur. Ardından Sırbistan Parlamentosu'da 5 HAziran 2006 tarihli oturumunda bağımsızlığını ilan etmiş ve böylece Sırbistan ve Karadağ iki ayrı devlet olarak varlığını sürdürmeye başlamışlardır.

Resmi dil Sırpça
Başkent Belgrad
En kalabalık şehir Belgrad
Devlet Şekli Cumhuriyet
Yönetim biçimi Parlamenter Demokrasi
Cumhurbaşkanı Svetozar Marović
Yüzölçümü 102,350 km²
En geniş 105. ülke
Nüfus 10,829,175(2003)
En kalabalık 75. ülke
Nüfus yoğunluğu 105 kişi/km²
Para birimi Sırbistan'da Sırp Dinarı (CSD) ve Karadağ ile Kosova'da Euro (EUR)1
Saat dilimi
- Yaz saati EET (UTC+1)
EEST (UTC+2)
İnternet alan adı .yu
Telefon kodu +381
1 Euro pratikte kullanılmaktadır. Karadağ ve Kosova, Avrupa Birliği ile Euro'nun kullanılması hususunda resmi bir anlaşma imzalanmamıştır.

http://tr.wikipedia.org/wiki/S%C4%B1rbistan-Karada%C4%9F
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 12:45




Serbien och Montenegro



Serbien och Montenegro (på serbiska Србија и Црна Гора) var ett statsförbund eller federation på Balkanhalvön i sydöstra Europa bestående av delstaterna Serbien och Montenegro, gränsande till Albanien, Makedonien, Bulgarien, Rumänien, Ungern, Kroatien och Bosnien-Hercegovina, mellan 4 februari 2003 och 5 juni 2006.

Belgrad var den politiska huvudstaden och Podgorica den juridiska. Förhållandet mellan de båda delstaterna var diffust; det fanns vidare inom Serbien två autonoma provinser, Kosovo och Vojvodina. Kosovo är efter kriget i Kosovo under FN:s administration, och dess status inom statsförbundet förblev något oklar.

Historia
Då den socialistiska förbundsrepubliken Jugoslavien splittrades 1992 återbildade delrepublikena Serbien och Montenegro förbundsrepubliken Jugoslavien. FN och en rad stater (däribland USA) vägrade dock erkänna den nya staten som Jugoslaviens efterföljare och den blev inte medlem av FN förrän år 2000. Under 1990-talet var Jugoslavien inblandat i jugoslaviska krigen.

Den 4 februari 2003 omvandlades de två återstående republikerna i förbundsrepubliken Jugoslavien till det lösa samväldet Serbien och Montenegro. Delstaterna har på senare år glidit alltmer isär och Montenegro har fått ökad självständighet från Belgrad, symboliskt genom införandet av ny flagga och nationaldag 2004.

Den 21 maj 2006 hölls en folkomröstning i Montenegro om huruvida landet skulle lämna unionen med Serbien och bli helt självständigt eller inte, som utvisade att ungefär 55% var för självständighet; Montenegro utropade sig den 3 juni som självständigt och unionen upphörde då de facto. Den 5 juni förklarade sig Serbien i sin tur självständigt från unionen som därmed upplöstes.

Geografi
Serbien och Montenegro hade en yta på 102 350 km². Montenegro är betydligt mindre än Serbien och ligger sydväst om Serbien. Montenegro har en 199 kilometer lång kust mot Adriatiska havet medan Serbien är kustlöst. Serbien utom Kosovo består i huvudsak av slättland och låga kullar. Kosovo och Montenegro har däremot ett mycket bergigt landskap.

Städer
Landets största stad var Serbiens huvudstad Belgrad med 1 711 800 invånare. Ingen annan stad kom i närheten av dess storlek och av landets nästföljande städer, Novi Sad, Niš, Priština, Kragujevac och Podgorica (i Montenegro), hade ingen mer än 200 000 invånare.

Politik
Parlamentet, som hade sitt säte i Belgrad, hade 126 medlemmar; 91 från Serbien och 35 från Montenegro. Författningsrätten hade säte i Podgorica. I september 2004 blev gamla socialistiska symboler ersatta med en ny flagga och nationalsången "Boze Pravde" (i Serbien). 3 april 2003 blev landet det 45:e medlemslandet i Europarådet.

Ekonomi
Varje delstat hade sin egen ekonomiska politik och valuta. Serbien har serbisk dinar (CSD) och Montenegro euro. Landet drabbades av en svår ekonomisk kris i början av 1990-talet och hör idag till de fattigaste länderna i Europa. Nettoinkomsten per invånare var år 2002 cirka 149 euro i månaden. Montenegro hade tidigare endast runt 70 % av Serbiens ekonomiska och sociala nivå, men nu är både genomsnittliga löner och pensioner dubbelt så höga som i Serbien. Serbien har stora problem med den organiserade brottsligheten som anses vara en av världens största procentuellt sett ur antalet innevånare i landet. Maffian har ett hårt grepp om ekonomin och har under årtionden präglat politiken i landet.
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 13:53
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Serbia şi Muntenegru



Serbia şi Muntenegru a fost o uniune statală în sud-estul Europei. Capitala uniunii statale era la Belgrad, totodată capitala Serbiei, care a avut o poziţie hegemonică. Pe 21 mai 2006 populaţia Muntenegrului a decis cu 55,4% din voturi separarea de Serbia, uniunea încetând practic să mai existe pe 3 iunie, când Muntenegru şi-a proclamat oficial independenţa.

http://ro.wikipedia.org/wiki/Serbia_%C5%9Fi_Muntenegru
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 14:06




Serbio kaj Montenegro



Serbio kaj Montenegro estis respubliko de la 28-a de aprilo 1992 ĝis la 3-a de junio 2006 de la Balkana duoninsulo. Ĝi entenis la nuntempajn sendependajn ŝtatojn de Serbio kaj Montenegro.

Urboj: Podgorica (96 mil), Niŝ (161 mil).
Loĝantaro: 10.518 mil (1995), inter ili - serboj ĉa. 75 %, albanoj ĉa. 15%, montenegranoj 5%, hungaroj ĉa. 4%, ciganoj.
Monunuo: dinaro (= 100 paraoj) en Serbio, eŭro (1 EUR = 100 cendoj) en Montenegro.
Organizoj: UNO (1945)
Historio: La unio Serbio kaj Montenegro ĝis februaro 2003 nomiĝis Jugoslavio. Oni deklaris Jugoslavion respubliko je la 17-a de oktobro 1918. Dum 1991-92 pro la akriĝintaj interetnaj rilatoj disiĝis JSFR (Jugoslavia Socialisma Federacia Respubliko), kiu ekzistis de 1945. De ĝia konsisto eliris Slovenio, Kroatio, Bosnio-Hercegovino kaj Makedonio. En 1992 Serbio kaj Montenegro kreis unian ŝtaton, sed internacia komunumo ne agnoskis ĝin kiel leĝan posteu lon de iama federacio. En 1998 akriĝis politika situacio en Kosova Aŭtonomio de Serbio, kiu estas enloĝita precipe de albanoj. Kontraŭstaro transformiĝis al serioza konflikto. Malgraŭ de longdaŭraj interparoloj ĉi-tie daŭrigadis etna purigado. Post multfojaj avertoj NATO-militfortoj bombardis Serbajn militbazojn kaj strategiajn objektojn. Nun sur la Kosova teritorio estas dislokigitaj pacfortoj, sed la situacio restas eksplodigebla. Je la 4-a de Februaro 2003 la Jugoslavia parlamento decidis ŝanĝi la nomon al "Serbio kaj Montenegro". Post la montenegra referendumo de la 3-a de junio 2006 kies rezulto favoris je 55,5% la sendependiĝo de la ŝtato, la serbia parlemento aperigis la 5-a de junio deklaron kiu statas la Respubliko de Serbio.
Heredaĵo: Durmitora nacia parko, Kotor kaj ĝia golfo, Stari Ras kaj Sopoĉan, monaĥejo Studenica.


http://eo.wikipedia.org/w/index.php?title=...=edit§ion=1
 
Top
view post Posted on 19/8/2006, 14:08
Avatar

ADMINISTRATOR

Group:
Administrator
Posts:
13,342
Location:
TRIESTE

Status:


Србија и Црна Гора



Државна Заједница Србија и Црна Гора (СЦГ) је бивша заједница коју су чиниле државе Србија и Црна Гора. 21. маја 2006. је Црна Гора на референдуму изгласала независност, а 3. јуна исте године је Парламент Црне Горе прогласио независност и од тада СЦГ више не постоји.

Србија и Црна Гора је била европска земља која је наследила бившу Савезну Републику Југославију. Главни град Државне Заједнице Србија и Црна Гора је био Београд, а у Подгорици се налазио Суд Србије и Црне Горе.

СЦГ се граничила са Мађарском, Хрватском и Босном и Херцеговином на западу, Румунијом и Бугарском на истоку, и Албанијом и Македонијом на југу.

Постојање СЦГ је било регулисано кроз уставну повељу донету 4. фебруара 2003.

Историја

Кад је Државна Заједница Србије и Црне Горе основана (односно Савезна Република Југославија) 1992. године, Уједињене нације и многе поједине државе (поготово САД) нису хтеле да је признају као наследника СФРЈ.

Савезна Република Југославија (СРЈ), како се федерација тада звала, примљена је у Уједињене нације 2000, након вишегодишњег искључења.

Србија и Црна Гора су 2002. године склопиле нови споразум о наставку сарадње, који је између осталога укинуо име "Југославија". 4. фебруара 2003. Скупштина је створила државу под именом Државна Заједница Србија и Црна Гора (тако да је исправно рећи Србија и Црна Гора је..., а не Србија и Црна Гора су... ако се односи на државну даједницу).

25. априла 2005. године Савет министара Европске уније потврдио је позитивну Студију о изводљивости преговoра о склапању Споразума о стабилизацији и асоцијацији са Србијом и Црном Гором. (Целовит текст на српском језику можете погледати овде.) Студија предвиђа тзв. принцип двоструког колосека у придруживању двеју држава чланица, и не односи се на територију Косова и Метохије.

21. маја 2006. је Црна Гора на реферндуму излгасала независност, а 3. јуна исте године је Парламент Црне Горе прогласио независност и од тада СЦГ, последњи остаци некадашње Југославије, више не постоји.

Држава

image



Србија и Црна Гора, француска разгледница

Привреда се упола смањила од 1990. године због лошег управљања, међународних санкција и штете због рата на Косову и Метохији. Након збацивања председника Слободана Милошевића у октобру 2000, коалициона влада влада је увела мере за стабилизацију и агресивни програм реформе тржишта.


Србија и Црна Гора, француска разгледница, I.св.ратЧланство у ММФ-у обновљено је 2000. Донаторска конференција Светске банке и Европске комисије одржана 2001. и сакупљено је 1,3 милијарди долара за државно реструктурирање СЦГ. 2001. договорено је да ће се отписати 66% дуга од 4,5 милијарди долара према Париском клубу, а такође извршен је сличан отпис за 2,8 милијарде долара дуга према Лондонском клубу.

Црна Гора је одвојила своју управу од федерације и Србије још током Милошевићеве власти. Током свог постојања унутар СЦГ, имала своју централну банку, користила евро као службену валуту, наплаћивала своју царину и имала свој буџет.

Покрајина Косово и Метохија, под управом УН-а, прима финансијску и техничку помоћ од међународне заједнице. Службене валуте су евро и српски динар, док УН-ова управа прикупља порезе и управља буџетом.

Сложеност политичких односа Србије и Црне Горе и спора приватизација кочили су развитак. Споразуми са ММФ-ом, а поготово порески услови, су били важан елемент у одређивању политике. Велика незапосленост била је један од кључних политичко-економских проблема.

Државно уређење

image



Географија

За више информација погледајте Географија Србије и Црне Горе.

Србија и Црна Гора је покривала површину од 102.350 km², са 199 km обале. Рељеф је био изразито разноврсан. Значајан део Србије је у равницама и нижим брдима (осим југа који је планински) а већи део Црне Горе покривају високе планине. Србија не излази на море, целокупна обала отпада на Црну Гору. На црногорској обали се налази једини фјорд у јужној Европи. Клима је разноврсна на сличан начин. Север има континенталну климу (хладне зиме и врућа лета); централна област је комбинација континенталне и медитеранске климе; док на југу преовлађује јадранска клима дуж обале, а унутрашњост има врућа и сува лета и јесени, и релативно хладне зиме са много снега.

Београд, са 1.717.863 становника по цензусу је био највећи град Србије и Црне Горе. Остали значајни градови су били Ниш, Нови Сад, Крагујевац, Подгорица, Суботица, и Приштина, сваки са око 100.000 - 300.000 становника.

Привреда

За више информација погледајте Привреда Србије и Црне Горе.

Лоше управљање економијом током дугог периода економских санкција, и штета коју је претрпела југословенска инфраструктура и индустрија током НАТО бомбардовања, је преполовило привреду из 1990. Од свргавања бившег председника, Слободана Милошевића, октобра 2000, коалициона влада ДОС-а је увела мере за стабилизацију, и започела агресивни програм за опоравак тржишта. Након обнављања чланства у Међународном монетарном фонду, децембра 2000, Југославија је наставила да се реинтегрише у међународну заједницу, поново се учланивши у Светску банку (ИБРД) и Европску банку за обнову и развој (ЕБРД). Светска банка-Европска комисија су спонзорисале донаторску конференцију која је одржана у јуну 2001, и на којој је прикупљено 1,3 милијарде долара за економско реструктурирање. Споразум о репрограму дога од 4,5 милијарде долара према Париском клубу је закључен у новембру 2001; договорен је отпис 66% дуга; сличан договор о олакшању комерцијалног дуга од 2,8 милијарде долара према Лондонском клубу је постигнут у јулу 2004; 62% дуга је отписано.

Црна Гора је одвојила своју привреду из савезне управе током Милошевићеве ере. Сада обе републике имају одвојене централне банке, различите валуте - Црна Гора користи евро, док је у Србији динар званично средство плаћања. Две републике такође имају различите нивое царине, одвојене државне буџете, министарства унутрашњих послова и владе.

На Косову и Метохији су званична средства плаћања динар и евро, а УНМИК сакупља порезе и управља буџетом.

Комплексност политичких односа у Србији и Црној Гори, спор напредак у приватизацији, и стагнација у европској привреди, отежавају напредак привреде Србије и Црне Горе. Договори са ММФ-ом, посебно захтеви за фискалном дисциплином су важан елемент у формирању економске политике. Висока стопа незапослености остаје кључни економски проблем. Корупција такође представља велики проблем, са великим уделом сивог тржишта и високим степеном умешаности криминала у привреду.

Саобраћај

Србија, а поготово долина реке Мораве, описује се као "раскрсница истока и запада", због чега је имала бурну историју. Та је долина најлакши начин да се копном стигне из континенталне Европе у Грчку и Малу Азију.

Главне европске трасе које иду кроз Србију су Е-75, Е-70 и Е-80. Е-763/Е-761 је најважнији пут који повезује Србију и Црну Гору.

Дунав, важна међународна река, тече кроз Србију. Највећа морска лука је Бар у Црној Гори.

Демографија

За више информација погледајте Демографија Србије и Црне Горе.

Еволуција демографије Србије и Црне Горе у последњој деценијиСрбија и Црна Гора је демографски разноврснија од већине других европских земаља. По попису из 1991, најзаступљеније нације су Срби (62,6%), Албанци (16,5%) и Црногорци (5%). Такође су значајне популације Мађара, Рома, Бугара, Македонаца, Румуна и других источно романских народа (укључујући Арумуне, Меглено-Румуне и Влахе), и на десетине других словенских народа - Бошњаци, Хрвати, Буњевци, Шокци, Горанци, Јањевци, Русини, Словаци, Муслимани (националност и Југословени. Одређен број грађана се изјашњава као Египћани и Ашкалије. Ове две групе су раније сматране Ромима који су веровали да потичу из данашњег Египта и Израела. Највећи део етничке разноврсности отпада на Косово и Метохију и Војводину. Велика албанска популација се углавном налази на Косову и Метохији, уз мању бројност у општинама Прешево и Бујановац у централној Србији, и на југо-истоку Црне Горе (општина Улцињ). Велика бошњачка популација живи у области Санџак на граници Србије и Црне Горе:

Укупно Србија и Црна Гора - 10.019.657
Србија (укупно): 9.396.411
Војводина: 2.116.725
Централна Србија: 5.479.686
Косово: 1.800.000
Црна Гора: 623.246
Ваћи градови (преко 100.000 становника) - подаци из 2002. (2003. за Подгорицу, 2005. за Нови Сад):
Београд: 1.717.863 (2.000.000 шире језгро)
Нови Сад: 255.071 (333.895 шире језгро)
Приштина: 500.000 (незванично, није било пописа од 1991.)
Ниш: 253.400 (295.000 шире језгро)
Крагујевац: 212.000 (265.000 шире језгро)
Подгорица: 139.500 (169.000 шире језгро)
Призрен: 120.000 (180.000 шире језгро)
Суботица: 99.471 (149.000 шире језгро)
Зрењанин: 80.000 (132.000 шире језгро)
Чачак: 80.000 (120.000 шире језгро)
Краљево: 80.000 (135.000 шире језгро)
Панчево: 78.000 (130.000 шире језгро)
Смедерево:78.000 (120.000 шире језгро)
Нови Пазар: 76.000 (110.000 шире језгро)
Лесковац: 76.000 (160.000 шире језгро)
Крушевац: 75.000 (135.000 шире језгро)
Шабац: 74.000 (125.000 шире језгро)

http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D1%80&...%BE%D1%80%D0%B0
 
Web  Top
MARSA
view post Posted on 19/8/2006, 14:13




Serbia e Montenegru



Nzinu ô 2006 la Serbia e Montenegru era na cunfidirazzioni di 10.800.000 abbitanti e nu statu di l'Europa centru-orientali. Di na supirficî di 102.350 chilòmitri quatrati, cunfina cu l'Unghiria, la Croazzia, la Rumanìa, la Bulgarìa, la Bosnia-Erzegovina, la Macidonia e l'Albanìa e havi puru nu sboccu ntô mari Adriàticu. Cu la Slovenia, la Croazzia e la Macidonia furmava la Jugoslavia, statu chi ristau unitariu nzinu a picca tempu doppu la morti di Titu. La capitali è Belgradu. Lu territoriu dû Kòssuvu, ufficialmenti appartinenti â Serbia, ma abbitatu di na maggiuranza di genti chi parra albanisi, rivènnica la nnipinnenza dâ cunfidirazzioni, comu puru parti dâ pupulazzioni dû Montenegru.

Ntô Maiu 2006 lu pòpulu di Montenegru vutaru pâ ndipinnenza dâ cunfidirazzioni. La Serbia cunfirmau sta dicisioni lu 3 di giugnu, 2006 pi criari dui novi stati ndipennenti d'Europa.


http://scn.wikipedia.org/wiki/Serbia_e_Montenegru
 
Top
101 replies since 18/1/2006, 00:45   17884 views
  Share